Monthly Archives: December 2009 - Page 2

Bunak

75 yaşındaki adamın biri evlenmeye karar vermiş. Bulduğu kız da 22 yaşında.
Çocukları, torunları adam evlenmesin diye adamı ikna etmeye çalışmışlar babacım bak yaşın ilerledi kalbin dayanmaz\” diye. Ama adamı ikna ne mümkün. Kimseyi dinlememiş ve kızla evlenmişler.

Gerdek gecesi olmuş, sabah olmuş, derken saat öğleni bulmuş, yeni evlilerden hala ses seda çıkmıyormuş. Aradan birkaç saat geçtikten sonra kapı açılmış ve kız bitkin bir vaziyette dışarıya çıkmış.

Yaşlı adamın oğlu hemen koşmuş ve endişe ile sormuş: \”neler oldu, babam iyi mi\”
Kız: \”evet çok iyiydi\” demiş. \”Ben yoruldum da, biraz mola verdik\” diye ilave etmiş.
Çocuk : Allah allah! 75 yaşında bir adam nasıl oluyor da bu kadar aktif olabiliyor?
Kız: \”Yok canım\” demiş, \”aktif değil, adam bunak, yapıyor unutuyor, yapıyor unutuyor!\’

Kilise Kapısındaki İki Dilenci

Roma\’da dünyaca ünlü San Pietro Kilisesi\’nde büyük bir pazar ayini… Görkemli bir tören.. Papa bile katılıyor. Koskoca meydan mahşer yeri gibi. Kilisenin içi de dışı da tıklım tıklım. Bu arada kilise kapısında iki adam özellikle dikkati çekiyor. İkisinin de boynunda kocaman birer levha asılı. Birinde \”ben koyu bir hristiyanım, lütfen bana yardım ediniz\”, ötekinde ise sadece \”ben koyu bir yahudiyim\” yazıyor. Tabii ki kiliseden çıkanlar hristiyan olduğunu ifade eden adama yanaşıyorlar ve ellerini ceplerine atıp cömertçe bir şeyler veriyorlar. Yahudi olduğunu ifade eden adamda ise siftah yok. Bu arada kiliseden çıkan iyi niyetli biri \”yahudiyim\” yazısı taşıyana sokuluyor ve:

  • Bana bak kardeş, dürüstlük iyi bir şey ama, binlerce hristiyan kiliseden çıkarken senin yahudi olduğunu böyle aleni olarak ifade etmen kanımca hiç de akıllıca bir hareket değil. Bak kimse sana para da vermiyor zaten. Bence çıkar o yazıyı boynundan, sen de şu hristiyan gibi…

diyince; boynunda \”yahudiyim\” yazılı adam \”hristiyanım\” yazılı olana dönüp sesleniyor:

  • Heey! Salamon! Herife bak be! Gelmiş bize ticaret öğretiyor…

I Want The Earth Plus 5%

\"\"Fabian was excited as he once more rehearsed his speech for the crowd certain to turn up tomorrow. He had always wanted prestige and power and now his dreams were going to come true. He was a craftsman working with silver and gold, making jewelry and ornaments, but he became dissatisfied with working for a living. He needed excitement, a challenge, and now his plan was ready to begin.

For generations the people used the barter system. A man supported his own family by providing all their needs or else he specialised in a particular trade. Whatever surpluses he might have from his own production, he exchanged or swapped for the surplus of others.

\"\"Market day was always noisy and dusty, yet people looked forward to the shouting and waving, and especially the companionship. It used to be a happy place, but now there were too many people, too much arguing. There was no time for chatting – a better system was needed.

Generally, the people had been happy, and enjoyed the fruits of their work.

\"ThisIn each community a simple Government had been formed to make sure that each person\’s freedoms and rights were protected and that no man was forced to do anything against his will by any other man, or any group of men.

This was the Government\’s one and only purpose and each Governor was voluntarily supported by the local community who elected him.

However, market day was the one problem they could not solve. Was a knife worth one or two baskets of corn? Was a cow worth more than a wagon … and so on. No one could think of a better system.

Fabian had advertised, \”I have the solution to our bartering problems, and I invite everyone to a public meeting tomorrow.\” Read more »