Sene 1958.
Nâzım Hikmet, Ä°sviçre\’de.
Trende.

Geçiyor İsviçre camdan
akvaryumdan geçen balık gibi
çok renkli bir balık…
Bakıyorum vagonumdan
kederli, alaycı, öfkeli,
biraz da alık bakıyorum…
Hava ne soğuk, ne sıcak
burda böyle galiba gülüm
ne serin, ne ılık
ayarlı bir saat markası
ünlü bir kol saati…
İsviçre oyuncak memleket
dev daÄŸlarla karışık…
Ve, işte göller gülüm
turist dergilerinin kapak gölleri;
kaymak kâğıt üstüne
pırıl pırıl, telleri, duvakları,
yalçın yamaçlarıyla
şaşırıyorsun
baskının güzelliÄŸine…
İsviçre
bir yandan da gülüm,
benziyor yastık yüzüne…
Çivitli, dantelli,
yeni de geçirilmiş,
yani,
bir insanın başının ağırlığı
çukurlaştırıp
kırıştırmamış henüz…
Karşımda bir kız
polis romanı okuyor
güneş, pembe derisini soymuş
at kuyruğu saçları yapağıdan
gözlerinde tatlı tatlı gökyüzü
Vilhelm Tel
elmayı yanaklarına koymuÅŸ…
Bakıyorum Ä°sviçre\’ye
vagonumdan…
Niye böyle şeyler yazıyorum?
Belki kıskandığımdan…

Sene 2010.
Abdullah Gül, Ä°sviçre\’de.
Trende.

Ä°stasyona varıyor. Ä°sviçreli çocuklar karşılıyor CumhurbaÅŸkanımızı… Jest olsun diye, Türkiye\’ye ait, Türkiye\’yi anlatan çocuk ÅŸarkısını söylüyorlar, Türkçe.

Ekmek buldum, katık yok
Katık buldum, ekmek yok
Odun buldum, kibrit yok
Kibrit buldum, odun yok
Para buldum, cüzdan yok
Cüzdan buldum, para yok
At buldum, meydan yok
Meydan buldum, at yok
Kalem buldum, defter yok
Defter buldum, kalem yok
Kitap buldum, gözlük yok
Gözlük buldum, kitap yok

Nâzım, Ä°sviçre\’yi fena anlatmamış ama… Ä°sviçreli çocuklar, Türkiye\’yi daha iyi anlatmış gibi geldi bana.

Hava mis…
Ayağında spor ayakkabı.
Altında kot.
Üstünde tişört.

Bileklerinde kelepçe!

Polisle kapışmıştı üniversite öğrencisi… Gözaltına alınmıştı, Emniyet\’e polis arabasının arka koltuÄŸunda getirildi, kolunda iki polis, kapıya kadar yanaÅŸabilirlerdi, yapmadılar, 200 metre uzakta indirildi, ibreti âlem, doÄŸup büyüdüğü ÅŸehrin meydanında kelepçelerle yürütüldü, görün bakın ahali, terbiyesiz gençlik nereye gidiyor… Apar topar suçüstü mahkemesine çıkarıldı, ÅŸimdiki gibi deÄŸildi o zamanlar, avukatsız çıkarıldı. Langırt diye hâkimin önünde buldu kendini.

Çok yalnız hissetmiÅŸtim kendimi… Dımdızlak.

Sert görünüşlü adamdı hâkim, bana öyle gelmiÅŸti en azından, elinin tersiyle kapatın kapıyı gibi bi iÅŸaret yaptı, sanırım ayvayı yemiÅŸtim, baktı evraklara, kızımla aynı üniversitedensin dedi, öyleymiÅŸ meÄŸer, tutuksuz yargılanmak üzere bıraktı… 2 sene filan yargılandım, neticede 1 sene 3 ay hapis cezası aldım, 5 sene içinde tekrar suç iÅŸlersem, 2 katını yatacaktım.

Geçti 5 sene…
Üstüne 15 sene
daha geçti.
Türkiye, aynı Türkiye.

Burak, İTÜ Makine.
Meltem, İTÜ Mimarlık.
Ali, Ä°stanbul Hukuk.
Neval, İTÜ Kimya Mühendisliği.
Dilan, Ä°stanbul Hukuk.
Tarık, İTÜ Elektrik Elektronik Mühendisliği.
Canan, İTÜ Bilgisayar.
Hande, İTÜ Gemi İnşaat.

Zurna deÄŸil yani…

Ufuk, Boğaziçi Sosyoloji.
Ersin, Ä°TÃœ Ä°nÅŸaat\’ı bitirdi.
Ä°TÃœ\’de yüksek lisans yapıyor ÅŸu anda.
Ali, Fransızca öğretmenliği okuyor.
UÄŸur, CoÄŸrafya.
Mustafa, Veterinerlik.
Hüseyin, Orman MühendisliÄŸi\’nde.
UÄŸur, Edebiyat.
Eren, Ä°stanbul Hukuk.
Ali, Ä°TÃœ Ä°nÅŸaat\’ı bitirdi.
Yıldız Teknik\’te yüksek lisans yapıyor.

Sanki sevmek zorundaymışız gibi, AKP\’yi sevmediÄŸi için 1 sene 3 ay hapis cezası verilen evlatlarımız bunlar… 5 sene takip edilecekler, bu 5 sene içinde sevmemekte ısrar ederlerse, 2 katını yatacaklar.

(Yukarıda 17 öğrenci var. Bütün gazeteler ve televizyonlar \”18 öğrenci\” diyor… Halbuki lütfedip sorsalardı, 18\’incinin, yani Ä°stanbul Ãœniversitesi Astronomi\’de okuyan Murat\’ın, ailesinin ekonomik durumu nedeniyle üniversiteyi bırakmak zorunda kaldığını öğrenirlerdi.)

(Hepsi çalışıyor. Gündüz okuyorlar, akÅŸam part-time çalışıyorlar. Biri maÄŸazada sayım yapıyor, biri elektrikçilik yapıyor, biri hastanede getir götür… Kimi harçlık çıkarıyor, kimi ailesine para gönderiyor. Ä°ÅŸin bu boyutunu yazmamı istemediler aslında, hatta tembihlediler, sanki kendilerini acındırıyormuÅŸ gibi bir hava yaratılmasını istemediler. Türkiye\’nin en zor fakültelerini kazanan, dar gelirli, alnı açık, başı dik, onurlu çocuklarımız onlar.)

Bugün… Gözaltına alındıkları Ä°TÃœ Maslak Kampusu\’nda buluÅŸacaklar gene, saat 12\’de… \”Bu sefer ne diyeceksiniz?\” diye sordum… \”Nargilemin marpucu gümüştendir gümüşten, beÅŸ deÄŸil on beÅŸ yıl olsa, ben vazgeçmem bu iÅŸten\” diyeceklermiÅŸ!

EÅŸlik etmek için güzel bi ÅŸarkı…
Kendilerini yalnız hissetmesinler.

Bize kalkan döşeyeceklerdi.
YumruÄŸumuzu masaya vurduk…
Bize kalkan döşüyorlar.

\”Ä°stediÄŸimizi aldık\” dedikleri, bu!

Ä°zmir\’den bas marÅŸa, Bornova\’dan Ankara asfaltına vur, KemalpaÅŸa\’ya varmadan, saÄŸda tabela göreceksin, Kavaklıdere Köyü, dal ordan, köyün içinden geç, devam et, ormana girer girmez, \”dur hemÅŸerim\” diyecekler sana, bariyer var, askeri bölge, forbidden zone, girilmez, her yer kamera… YemyeÅŸildir aslında, şırıl şırıl dereler filan, pek beÄŸendin diyelim, fotoÄŸraf çekmeye kalk, drannn diye vururlar! NATO\’nun \”SavaÅŸ Karargâhı\”dır orası çünkü.

Åžubat 1952\’de NATO\’ya girdik, sadece 7 ay sonra, NATO buraya girdi.

Orman içinde vadi, çitlerle çevrili, tel boyu bizim askerler nöbet bekliyor, uçaktan baktığında bile üç-beÅŸ bina görürsün, hepsi o… E karargâh nerede? Dağın altında… Dağın altını oydular, içi ÅŸehir gibi, nükleer saldırıya dayanıklı, birkaç yıl yetecek kadar yiyecek stoku var, spor salonları, atış poligonları var; dağın içinde otomobille dolaÅŸabiliyorsun, galerileri o kadar geniÅŸ, asansörler ve kapılar sensörlü, kimlik kartın yoksa geçebilmen imkânsız, gazeteci olarak izin aldığında bile bazı bölmelere girebiliyorsun, fotoÄŸraf-video yasak, anca anlatılanı dinlersin, komuta merkezi ekran denizi, uzay filmlerindeki gibi, gökyüzünü tarayan radarları boÅŸver, Ä°zmir limanının derinliklerini, akıntılarını gösteren zemin haritası bile var.

Ve, füze deposu.

1962\’de, Küba krizi çıktığında, Amerikalılar nükleer baÅŸlıklı Jüpiter füzelerini yerleÅŸtirmiÅŸti buraya… FotoÄŸrafları var. O dönemde burada görev yapan Amerikalı subaylar hatıra pozu vermiÅŸ, kiÅŸisel internet sayfalarına koydular, oradan haberimiz oldu… Türk halkının ruhu bile duymamıştı ama, Ä°zmir\’e yerleÅŸtirilen nükleer füzelerin üzerinde Türk bayrağı var!

Peki sonra? \”Kriz bitti, merak etmeyin, hepsini söküp götürdük\” dediler…
Yersen artık.

Büyük ihtimalle, bana göre yüzde yüz, kalkan denilen dalga motorun merkezi burası olacak.

\”Ne malum?\” derseniz… Ä°zmir\’deki Amerikan konsolosluÄŸu kapatıldı, Ä°zmir\’deki Amerikan üssü kapatıldı ama, iki senedir, ha bire Amerikalı subay taşınıyor Ä°zmir\’e… Ä°zmir\’de görev yapan Amerikalılar, er olurdu, astsubay olurdu, askeri polis olurdu, bunların hepsi subay…

Sizce niye?

Ä°ÅŸ öyle hale geldi ki, Åžirinyer\’deki NATO lojmanlarına sığmıyorlar artık… 2 bin 200 dolar kira yardımı alıyorlar. Bornova ve Urla\’da, kapalı garajlı, site villaları kiralıyorlar… Seferihisar\’da üs kurulacağı yolunda ÅŸehir efsanesi var. Ancak, böyle bir emare yok. Henüz kazma bile vurulmadı oralara… Kavaklıdere Köyü\’nün trafiÄŸi ise, vızır vızır.

Demem o ki, istediÄŸimizi aldık filan, hikâyedir… Goygoycu manÅŸetlerle uyutuluyor Türk halkı, fikrini soran eden yok… Bugünün iÅŸi deÄŸil çünkü bu, neredeyse iki senedir yürüyor proje.

Bir de matrak boyutu var tabii… ABD Ankara BüyükelçiliÄŸi nerede?
Kavaklıdere\’de!

Alışkanlık olsa gerek… Devamlı Kavaklıdere\’den döşüyor mübarek.

THY kızılderililere kafayı taktı. Kurtlarla Dans eden arkadaÅŸa reklam çektirmiÅŸlerdi, ÅŸimdi de, kabileleri uçaÄŸa doldurup getirdiler… Totem Hava Yolları mübarek!

Kızılderilileri karşılayan, kızılderililerden sorumlu devlet bakanımız Zafer ÇaÄŸlayan, nostaljik bi giriÅŸ yaptı, \”Biz sizi Tom Miks\’ten tanıyoruz, hani niÅŸanlısı var Suzi… Yu nov Tom Miks?\” dedi.

Halbuki, Tom Miks Ä°talyan.

Mevzu Dakota\’da geçiyor ama, çakma Amerikalı… Onların çizgi kahramanı olsaydı, 150 kere filmini yaparlardı, Superman, Batman, Spider Man gibi… Ãœstelik, küfür etsen daha iyi, çünkü, silah zoruyla kızılderililerin toprağına oturup, onların canına okuyan biri Tom Miks.

Yine de şükretmek lazım tabii.
Biz ona Tom Miks diyoruz…
Orijinal adı, Yüzbaşı Miki.
\”Giyinik olduÄŸunuz için tam seçemedim ama, biz sizi miki filmlerinden tanıyoruz\” da diyebilirdi…
(Ki, miki de onların bildiği sevimli fare değildir aslında, Almancadır!)

Ya da, maazallah \”Biz size biniyoruz\” da diyebilirdi… Çünkü, fakir fukara garip gureba partisi AKP\’nin iktidar olmasıyla beraber, Ankara caddelerinde boy gösteren Kızılderili kabilelerinde patlama oldu. Cherokee\’lere, Cayenne\’lere, Corvette\’lere binen binene.

Åžaka bir yana, kızılderililerin memlekete geliÅŸiyle birlikte, aynı terane tartışılmaya baÅŸladı gene… Kızılderililer Türk mü?

Bence Türk.

Niye derseniz…
Amerika kimindi?
Onların.
Ä°ngilizler geldi, oturdu.
Ä°talyanlar geldi, oturdu.
Hollandalılar geldi, oturdu.
Çinliler geldi, oturdu.
Ä°spanyollar geldi, oturdu.
Araplar geldi, oturdu.
Afrikalılar geldi, başkan oldu.

72 millet yerleÅŸti…
Bi kime yer kalmadı birader?
Manitu\’nun kerizlerine!

Bizizdir onlar.

Hatta, onların tıpkı biz, bizim tıpkı onlar olduÄŸumuzu gösteren bir de atasözleri var: \”EÄŸer gölgelerin boyu insanların boyunu geçmiÅŸse, o topraklarda güneÅŸ batıyor demektir!\”

Ekim 2007, Ä°zmir.
Alsancak\’ın en meÅŸhur dövmecisi Köprüaltı\’na gençten biri girer, kolunu sıyırır, dirseÄŸine doÄŸru Mustafa Kemal\’in imzası vardır, bir bankada çalıştığını, bu dövme yüzünden iÅŸten atılmakla tehdit edildiÄŸini anlatır, tırsmıştır, ekmek parası filan diye aÄŸlar, \”silin\” der.

Hep söylerim, ekmek parası diye ağlayanın maaşını, tavuk gibi buğdayla ödeyeceksin!

Adeta bomba düşer dövmeci dükkânına… \”Bu gördüğün eller Atatürk\’ü yazar, Atatürk\’ü silmez\” deyip, kapı dışarı ederler. Ve, internet sitelerinden alenen duyururlar:\”Ey ahali, madem öyle iÅŸte böyle, bugünden itibaren burada, Atatürk\’ün imzası bedava!\”

İlk kim, nerede yazdırdı bilmiyorum ama, Atatürk imzasının furya haline gelmesinin miladı, bu olaydır.

Bir ödlek geri adım attı…
On binlerce cesur öne çıktı.

Atatürk\’e sövme modası…
Dövme modası yarattı.

Köprüaltı örnek oldu, Ä°zmir\’de yapılan Atatürk dövmesi, 50 bini aÅŸtı. YetiÅŸemiyorlar, her gün 30-40 kiÅŸi kazıyor vücuduna… Omuzuna, bileÄŸine, iman tahtasına, kalbinin üstüne… Doktor var, avukat var, öğrenci, dekan, ev kadınları var. Ä°stanbul\’da patladı… Ankara, Antalya, Bursa, Trabzon, MuÄŸla, EskiÅŸehir dövmecileri artık neredeyse sadece bu imzayı kazıyor. 29 Ekim\’lerde, 10 Kasım\’larda Mustafa Kemal için ücretsiz çalışan 200\’ün üstünde dövmeci var.

Dini gerekçelerle dövme yaptırmayan, otomobiline yapıştırıyor. Taksilerin camlarında… Motosikletine, hatta, bebe arabasına yazdıranı görüyoruz. Atatürk imzalı küpe kulaklarda, rozet yakalarda.

Ölümünün üzerinden taaa 72 sene geçtikten sonra, hiç tanışmadığı, hiç görmediği insanların bedenine imzasını atan bir başka lider var mı dünyada?

NeymiÅŸ, iÅŸten atarlarmış…
Bizim işimiz Atatürk.

Memleketimin güzel kadınları, giydirin çocuklarınızı güzel güzel, doÄŸum günüdür bugün… Çünkü, her 10 Kasım, aslında 19 Mayıs\’tır… Cumhuriyet dediÄŸin, korkak babalar tarafından kaybedilir, yürekli evlatları tarafından geri alınır.

Mustafa Kemal, ilelebet payidardır